Podcast • 6 november 2020 • Morgane Gielen & Kurt Ostyn

Met fotografe Morgane Gielen over haar #nobabes project

In deze podcast laat Kurt je kennismaken met een zeer beloftevolle, taboedoorbrekende en warm-menselijke fotografe: Morgane Gielen. Strijdvaardige kwetsbaarheid: dit is wat haar modellen uitstralen. Morgane houdt ervan om mensen te fotograferen die voor anderen niet in ‘het plaatje’ passen. Ze wil dit taboe doorbreken. En dat lukt haar ook. Ontdek hier waarom wij grote fan van haar zijn.

A woman to watch

Kurt: Dag Morgane, welkom in onze Mex Loft. Ik ben heel blij dat je ‘ja’ zei op de uitnodiging voor dit gesprek. Want ik ken je als iemand die liever met foto’s praat dan met woorden. 

Ik kan me trouwens voorstellen dat heel wat mensen de naam Morgane Gielen nog niet kennen. Maar als ik je google dan zie ik dat je onder meer Belgische winnaar bent van de Metro Photo Challenge. Het tijdschrift Marie Claire, toch niet van de minsten, noemt je ‘a woman to watch’. Je fotografeert onder andere voor Flair, Feeling en andere modemerken. Dat is wel indrukwekkend. Ik ga uit beleefdheid niet vragen wat je leeftijd is, maar was het jouw kinderdroom om modefotografe te worden?

Morgane: Mijn kinderdroom was eigenlijk actrice of zangeres te worden. Ik ben altijd in de kunst bezig geweest. Maar het is pas op latere leeftijd, toen in de richting Beeldende Kunsten ook fotografie in het lessenpakket zat dat ik het gevoel had van: “yes, dit is wat ik wil”. Ik begon met heel veel selfies en ook met vriendinnen voor de lens te plaatsen. En dat beviel mij.

“Op mijn zestiende begon ik samen te werken met professionelere modellen, via Facebookgroepen.”

Daar vind je make-upartiesten en modellen. Zo is eigenlijk mijn passie begonnen en ben ik er verder in doorgegroeid. En ik ben net zesentwintig geworden.

Mooie imperfecties

Kurt: Oké dat weten we dan ook nu. 🙂 Maar ik volg je natuurlijk al een tijdje op sociale media. En wat me charmeert is dat je zeer duidelijk een fotografe bent met een missie. Ik zie en lees zaken als ‘appelsienbillen’, ‘hangborsten’, ‘vetrolletjes, ‘littekens’. Of het nu mannen of vrouwen zijn. Je lijkt niet van het perfecte lichaam te houden. Is dat juist?

Morgane: Ik heb er niks op tegen, maar ik vind dat er gewoon meer representatie moet zijn voor de mooie imperfecties die bestaan op deze wereld. Daarrond is ook mijn project No Babes begonnen. 

Ook als modefotografe merkte ik trouwens dat het beeld dat we uitsturen vaak onrealistisch is. Ik voelde dat dat niet overeenkomt met mijn normen en waarden. En ook wat dat deed met mijzelf, als jonge vrouw. 

“In onze familie leeft er reeds generaties lang een minderwaardigheidscomplex. Ook bij mij.”

En door in de modesector te werken, merkte ik dat die confrontatie me niet echt deugd deed. Dus ik ben heel intuïtief op zoek gegaan naar hoe ik die modefotografie kon combineren met de prachtige imperfecties die altijd weggestopt worden. Dat is de dualiteit die vaak terugkomt bij mij.

Kurt: Je bent nog maar 26, maar het was voor jou blijkbaar heel snel duidelijk dat het in beeld brengen van die prachtige imperfecties jouw missie zou worden?

Morgane: Het is pas sinds dit jaar dat ik dat in woorden kan omschrijven. Ik wist daarvoor dat ik altijd geprikkeld was door de atypische gezichtjes. Niet de commerciële modellen uit magazines, maar meer de high fashion modellen die je eerder in Parijs op de catwalk ziet. Ik noem dat de ‘aliengezichtjes’. Die aparte karakters. 

Ik kon echter nooit omschrijven welk deel van hen mij aansprak… En dan zijn er nog de vele verhalen die ik hoorde van die modellen zelf, en wat zij allemaal meemaken op de set. Ik vond dat dit naar buiten gebracht moest worden. Neem nu die vele eetstoornissen… Dat leeft gewoon in die wereld. Het wordt bijna als evident beschouwd. Want je moet voldoen aan letterlijk een paspopmaatje. 

“Een eetstoornis als model wordt bijna als evident beschouwd. Je moet voldoen aan een paspopmaatje.”

Anderzijds worden veel van die modellen ook vaak als product behandeld, in plaats van als een echt mens. Ze zijn inwisselbaar. Het maakt eigenlijk niet uit wie ze zijn, als ze er maar goed uitzien. Dat is iets waarvan ik mij afvroeg: “Waarom wordt hierover niet veel meer gepraat?”

Reacties op Instagram & Facebook

Kurt: Ik heb wel het gevoel dat je heel rechtuit bent in die keuzes. Kan je begrijpen dat iemand van mijn generatie, ook al blijf ik nieuwsgierig en kijk ik graag naar wat je doet, soms wat gechoqueerd is? Als ik bijvoorbeeld op Instagram naar de hashtag #NoBabes ga kijken, dan zie ik toch beelden die me even uit mijn comfortzone halen… Begrijp je dat? En krijg je daar geen negatieve reacties op?

Morgane: Dat valt eigenlijk heel goed mee. Ik denk trouwens dat Instagram op dat vlak een zeer veilig platform is. Daarmee bedoel ik: alleen mensen die het echt willen zien, komen ook kijken. 

“Op Instagram heb ik vrijwel uitsluitend zeer positieve reacties.”

Op Facebook heb ik wel al meer negatieve reacties gehad omdat het soms in nieuwsoverzichten verschijnt zonder dat mensen dat willen zien. Daar heb ik wel al mensen gehad die zeggen: “Wat is dit?”. Je moet er ook een ’trigger warning’ voor zetten omdat het zo’n een choquerend verhaal kan zijn. 

Waar vind je je modellen?

Kurt: Onze maatschappij is hard. Sociale media kunnen hard zijn. En jij fotografeert kwetsbare mensen. Je zet hen ook quasi naakt voor de lens. Wat ik me dan afvraag: “waar vind je die mensen?”

Morgane: In begin van mijn project ben ik een aantal mensen zelf gaan aanspreken. Mensen die ik al langer op het oog had en die ik echt wel voor mijn lens wou hebben. Als je bijvoorbeeld iemand als Jitske Van de Veire (zie foto) voor de lens krijgt, hebben mensen sneller de neiging het oke te vinden. Dat schept meteen een soort vertrouwen. 

Daarna is de bal eigenlijk vrij snel beginnen rollen. Ik postte hier en daar wat oproepjes: “Ik zoek dit type mensen met dat soort taboe”. En plots ging het zeer organisch. Ik heb niet super hard mijn best moeten doen om altijd de juiste modellen te vinden. 

“Het was aanvankelijk zelfs niet mijn bedoeling om naaktbeelden te maken. Ik ben tenslotte een modefotografe.”

Ik hou ervan om een verhaal te creëren met make up en styling en alles erop en eraan. Tot er plots een model was dat zelf voorstelde om artistiek naakt te poseren. Ik vond dat cool. Het brengt de foto zoveel kracht bij. Het is -zoals jij me al vaak hebt gezegd- een soort strijdvaardige kwetsbaarheid. Of een kwetsbare strijdvaardigheid. 

Enerzijds heb je dat kwetsbare, ze staan daar in hun blootje voor mijn lens. Maar anderzijds is dat sterke verhaal. “Look at me as I am. And if you want to judge me, you do it in my face.” Ja, daar hou ik wel van.

Therapeutisch effect

Kurt: Werkt dat dan ook therapeutisch voor die mensen? Zijn ze zich bewust van het avontuur waarin ze stappen wanneer ze voor jouw lens komen te staan?

Morgane: Ik heb van verschillende modellen gehoord hoe hard het heeft geholpen in hun eigen zoektocht naar zelfacceptatie

“Het interessante is dat het niet alleen therapeutisch werkt voor hen, maar ook voor mezelf.”

Ik ben ‘No Babes’ ook gestart vanuit mijn eigen taboeverhaal, vanuit mijn eigen minderwaardigheid. Door al die mensen voor mijn lens te hebben, ben ik dichter bij mezelf gekomen en ben ik mezelf gaan accepteren. Als ik dat ook voor hen kan doen, dan bereik ik met mijn fotografie het mooiste wat er is, vind ik.

Kurt: Hoe ga je dan te werk? Neem je alle aanvragen aan van de mensen die jou contacteren? Of moet je die mensen al eens gezien hebben vooraf?

Morgane: Nee, ik moet ze niet gezien hebben. Ik kies eigenlijk heel hard op basis van mijn gevoel. Ik krijg soms een berichtje waarbij ik direct voel dat het een verhaal is dat ik wil vertellen. Wanneer sommige verhalen al te vaak verteld zijn, rond eetstoornissen bijvoorbeeld, moet ik inderdaad jammer genoeg nee zeggen. 

En dat valt me niet gemakkelijk. Zij doen allemaal zo’n moeite om hun persoonlijke verhaal te schrijven. “Ik heb er net een zelfmoordpoging opzitten” of “ik heb een eetstoornis”. Dat komt wel binnen. 

“Als je nee moet zeggen tegen die mensen, vind ik dat heel lastig.”

Dus ik ben op zoek naar manieren hoe ik die wel allemaal op een bepaalde manier kan helpen. Dat doe ik nu bijvoorbeeld door fotoshoots aan te bieden. En op die manier hoop ik voldoende centjes in te zamelen om mijn fotoboek te kunnen realiseren en zo het verhaal van #NoBabes nog meer uit te dragen. Maar ik ben ook nog op zoek naar andere manieren, want ik wil die mensen niet aan hun lot overlaten. Ze zijn te kwetsbaar.

Waar jeukt de toekomst?

Kurt: Ja, dat zijn soms moeilijke keuzes. Deze podcast heet De Toekomst Jeukt. Ik weet ook dat je al vele maanden samen met tientallen mensen aan een reeks nieuwe portretten werkt. Je sprak daarnet ook over een fotoboek? Kan je al een tipje van de sluier oplichten van wat jouw droom is? Waar jeukt de toekomst?

Morgane: Ik denk dat je verwijst naar mijn project ‘No Babes’. Dat is mijn eerste fotoboek waar ik volop voor aan het werk ben. Het stelt taboes en schoonheidsidealen in vraag. Ik ben inderdaad al die mensen voor mijn lens aan het krijgen die taboe verhalen over zichzelf hebben. Die fotografeer ik in de studio. 

Anderzijds ben ik per hoofdstuk van het fotoboek een high fashion editorial aan het uitwerken. Daar bedoel ik bijvoorbeeld mee: een shoot met drie kindjes die zichzelf als genderfluïde bestempelen. Die fotoshoots zijn bijzonder. Ik doe dat met een heel team. Er is een artdirector, die zorgt dat het conceptueel klopt. Er is een fashion designer bij die haar kledij uitleent om alles te laten kloppen binnen het concept. Ook make-upartiesten. We doen het op een toplocatie om het verhaal sterkte bij te brengen. 

Voor de mensen die het niet kennen: het is een beetje zoals de Fashion Shoots die je in de ‘boekskes’ ziet staan. En dat is wel fijn, want daar kan ik mijn passie voor modefotografie ook in verwerken.

Kurt: Ik heb stiekem al een aantal dingen mogen gezien. Indrukwekkend. Het zijn echt wel hele taferelen die je daarvan maakt. Er zit een heel verhaal bij. Je kan er een tijdje naar kijken, naar elke foto, elk detail, het decor en dergelijke. Dus het zal iets heel speciaal worden.

Morgane: Ja, het is echt wel de bedoeling om mijn eigen niveau weer een trapje te verhogen. Maar die foto’s worden echt exclusief voor het boek gehouden. Momenteel zie je enkel op de Instagrampagina de portretten van de echte mensen met echte verhalen. De rest is nog een ‘big secret’ voor de expositie en het boek.

Een expositie die al je zintuigen prikkelt

Kurt: Je zegt het zelf al: de expositie. Het tweede deel van jouw grote droom. Je wil echt een heel speciale fototentoonstelling maken. We hadden het daarnet al over die dualiteit. Die strijdvaardige kwetsbaarheid of de kwetsbare strijdvaardigheid. Die moet daar op een of andere manier ook in terugkomen? Hoe ver sta je met die plannen? Is er al een datum en een plaats? Kan ik al tickets reserveren?

Morgane: Nog niet. We zijn momenteel nog op zoek naar de perfecte locatie. Dat is niet vanzelfsprekend met heel die coronatoestand. Liefst wel in de stad Gent. Dus als iemand een suggestie heeft of iemand iemand kent, laat het mij zeker weten. Daar zijn we nog mee bezig. 

We hopen de expositie te organiseren in maart, wat oorspronkelijk al iets later is dat we in gedachten hadden. En tegelijkertijd gaan we dan ook het fotoboek lanceren. de bedoeling is om een heel atypische foto-expositie te organiseren.

“Ik ben zelf niet echt fan van binnenstappen, naar foto’s kijken en terug naar buiten gaan.”

Ik wil echt wel de mensen meenemen in het verhaal en al hun zintuigen prikkelen. De expositie zal dus meer een beleving zijn dan wat je in andere exposities gewoon bent.

De financiering

Kurt: Ja, en dan is er nog een klein detail natuurlijk. Die dromen en die plannen, dat kosten geld natuurlijk… Is dat niet iets moeilijker?

Morgane: Ja, inderdaad. Ik hoop echt nog sponsors of fans te vinden die ons kunnen bijstaan om onze droom te verwezenlijken. Als ik echt wil doen wat ik in gedachten heb, dan zal ik makkelijk zo’n 50.000 euro nodig hebben. Voor een jonge fotografe als ik is dat gigantisch veel geld.

Kurt: Ja, dat kan ik me voorstellen.

Morgane: Ja, het is natuurlijk ook de eerste keer dat ik zoiets doe. Het is wat aftasten. Er komen allerlei kosten bij. Dus ben ik nu een crowdfunding-actie gestart. Ik verkoop bijvoorbeeld ‘No Babes’ mondmaskers en tote bags. En ik hoop vooral dat ik via pre-orders van het fotoboek, op voorhand al wat centjes kan inzamelen. En we hopen dan ook nog sponsoring te vinden voor die grote kosten te dekken.

“Ik wou dat ik alles uit eigen zak kon betalen, maar dat gaat helaas nog héél lang niet lukken.”

Waar kunnen we jou vinden?

Kurt: Het is een prachtig initiatief, Morgane. Ik ben er ook 100% van overtuigd dat het resultaat de moeite zal zijn, dus ik hoop uit de grond van mijn hart dat het je ook zal lukken. Vandaar ook deze podcast. Misschien luistert er nu wel iemand die vindt dat jouw verhaal en jouw strijd voor de schoonheid van het imperfecte lichaam, mee wil helpen uitdragen? Ik ben er zeker van dat die mensen er zijn. Dus waar kan zo iemand jou contacteren? Hoe ben je het makkelijkst te bereiken?

Morgane: Sowieso kan je mij via sociale media vinden. Niet alleen onder mijn naam Morgane Gielen, maar ook onder ‘No Babes’. Op Instagram is dat No Babes.official. We hebben ook een website www.nobabes.be. Daar kan je ons ook vinden. Overal eigenlijk. Gewoon mijn naam intypen en je komt er wel op uit!

Kurt: Euh en heb ik het juist? Zal je ook binnenkort te zien zijn op VTM?

Morgane: Ja, inderdaad. Ik ben aangesproken geweest door het team van Flo Windey. Bekend van Flowjob. En ze gaat nu op VTM2 een serie maken rond het doorbreken van taboes. Ik ben er in een aflevering te gast, samen met mijn vriend. 

We zullen er praten over het taboe rond het libido in een lange relatie. Is het waar dat Belgen drie keer per week seks hebben of niet? Alles wat kan helpen om taboes te doorbreken, dat doe ik graag.

Kurt: Trouw aan jouw missie.

Morgane: Absoluut!

Kurt: Het siert je. Het is duidelijk: de toekomst jeukt. Je weet dat Cis en ik grote fan zijn van jou.

Morgane: Ik ook van jullie!

Kurt: We wensen je heel veel succes en ik zal met veel belangstelling naar die expositie komen kijken.

Morgane: Jullie zijn sowieso als VIP uitgenodigd.

Kurt: Bedankt!

Host: Kurt Ostyn

Wie Morgane en haar project wil steunen, kan dit via deze link.