Menu
Podcast • 14 oktober 2020 • Pieterjan Verhaeghen & Cis Scherpereel
In deze aflevering heeft Cis een gesprek met Pieterjan Verhaeghen, CEO van Bolt Energie, een frisgroene startup in een energiemarkt die door giganten wordt gestuurd. Nog nooit van Bolt gehoord, zeg je? Zonde. Maar geen nood: dan zijn deze 37 minuten zeker de moeite waard!
Cis: Pieter-jan Verhaeghen, fijn dat we even bij jullie op kantoor mogen langskomen. We zitten hier in hartje Brussel op 16 hoog, dus dat geeft niet alleen een fantastisch zicht, maar ongetwijfeld ook perspectief op een fijn gesprek. Vertel eens: wie of wat is Bolt Energie?
Pieterjan: Welkom Cis. Bolt Energie is het allereerste energie platform in België waar mensen hun stroom rechtstreeks kunnen gaan kopen bij lokale opwekkers van groene energie. Dat kunnen bijvoorbeeld Valerie en Frederik uit Lievegem zijn, die met hun biogasinstallatie enkele duizenden gezinnen van stroom voorzien. Of een boer die z’n dak vol zonnepanelen legt. Voor ons is het belangrijk dat mensen rechtstreeks bij de bron hun stroom kunnen halen.
Cis: Jullie zijn in de zomer van 2019 gestart met dit verhaal?
Pieterjan: Ja, we hebben natuurlijk wel lang moeten voorbereiden omdat er heel veel bij komt kijken achter de schermen. We hebben gelanceerd eind augustus vorig jaar, en we zijn nu toch al mooi gegroeid tot meer dan 8.000 gezinnen die gekoppeld zijn aan 75 opwekkers.
Cis: Opwekkers en verbruikers. Daar komen straks wel nog op terug. Is dit initiatief vooral een tegenwind tegen ‘greenwashing?’ Is dat het objectief geweest?
Pieterjan: Ik ben zelf altijd in de sector als consultant actief geweest en wat mij voornamelijk stoorde was dat alles zo traag vooruitging. Het doet nu veel deugd om met Bolt ’tegen de stroom in te gaan’, dat is ook onze slagzin. We proberen ergens toch iets los te wringen en een stroomversnelling in de transitie teweeg te brengen.
“We verbinden mensen rechtstreeks met mensen.”
Dat doen we door effectief mensen rechtstreeks te gaan verbinden met mensen. Langs de ene kant heb je heel veel mooie projecten die groene stroom opwekken die dan niet de aandacht krijgen die ze verdienen. Langs de andere kant heb je heel veel Vlamingen die effectief groene stroom willen kopen, maar niet altijd de contracten afsluiten die effectief impact hebben.
Cis: Je vertelt dat er veel werk achter de schermen was. Kan je ons even terug nemen naar die start-up tijd van een jaar geleden?
Pieterjan: Zeker. Om een energieplatform zoals ons op te richten heb je een leveranciersvergunning nodig.
“Wij moeten voorzien in alle services die de grote energiereuzen ook aan mensen presenteren.”
Je hebt openbare dienstverplichtingen. Je hebt ook allerhande processen. Verhuisprocessen, nieuwe aansluitingsprocessen, enzovoort.
Daarbij komt nog eens kijken dat je netkosten moet doorstorten, balanceren op het net. Het zijn allemaal technische zaken waar we niet veel over spreken, maar die wel in orde moesten zijn om effectief met dit concept te starten.
Cis: Energie is eigenlijk een vrij complexe wereld, voor wie er niet middenin zit. Ik heb ter voorbereiding gelezen dat een energieproducent voor elk megawatt uur groene energie dat het opwekt, recht heeft op één GVO. Wat is een GVO?
Pieterjan: Dat is een ‘garantie van oorsprong’. Als je een opwekker bent in IJsland, België, Italië, of ergens in Europa, dan heb je recht per megawattuur op zo’n certificaat. Daarop staat letterlijk: “Alsjeblief Cis, proficiat. Je hebt één megawattuur windenergie of zonne-energie opgewekt.”
Dat certificaat kan je naast uw stroom gaan verkopen. Dus ze hebben stroom geanonimiseerd, en geven die certificaten als meerwaarde voor het groene label dat eraan plakt.
“Het probleem is dat die certificaten en die markt niet echt helemaal werken zoals het zou moeten. Daarom is ‘groene stroom’ gratuit geworden in Vlaanderen.”
Cis: Het is een term die intussen wat uitgehold is.
Pieterjan: Ja, dat is ook wat we willen zeggen. Vlaanderen is koploper in het verkopen van groene contracten. We staan met stip op nummer 1 op de Europese rangschikking. Bijna één op twee Vlamingen hebben een groen contract in huis. Je merkt dat we ermee inzitten, dat iedereen het begrepen heeft.
Maar langs de andere kant zien we ook dat we voorlaatste zijn in de transitie naar groen. Dat ligt voornamelijk aan het gebruik van die certificaten uit het buitenland om grijze stroom groen te wassen. Je ziet heel veel leveranciers hier in België die eigenlijk niets doen om de transitie vooruit te helpen en gewoon één telefoontje per jaar plegen om certificaten te kopen. Die zijn bovendien spotgoedkoop omdat die markt op dit moment niet goed werkt.
Het gevolg is dus dat veel mensen denken dat ze een goede daad doen, maar eigenlijk impact missen op de transitie hier bij ons.
Cis: Jullie hebben op dat vlak ook een educatieve rol, denk ik. Het voorbeeld IJsland waarvan jullie zeggen: “We weten allemaal dat daar geen kabel van ginder naar hier loopt.” De certificaten liggen voor het grijpen. Is dat een symbooldossier om de Vlaamse of Belgische consument wijzer te maken?
Pieterjan: Ja. We willen natuurlijk vooral wel positief zijn rond groene stroom, maar daar zal ik straks op terugkomen. Het is wel belangrijk om een van onze bestaansredenen ook duidelijk te maken.
Bijvoorbeeld IJsland, we gaven het al aan, het is een land dat nooit kerncentrales of gascentrales gezien heeft, want dat is een vulkanisch eiland. Men haalt er gewoon groene stroom uit de grond of uit waterkrachtcentrales. In IJsland zetten ze de ramen gewoon open omdat ze overtollige groene stroom hebben. Wetende dat hun stroom altijd groen is geweest en ook altijd zal zijn hebben Ijslanders geen nood aan die certificaten op hun contract of op hun factuur.
“Energieleveranciers kunnen voor 60 cent per jaar zeggen dat ze 100% groen zijn.”
Dat is het perfecte voorbeeld van een land dat volledig groene stroom opwekt, maar bijna alle certificaten gewoon exporteert. Dan krijg je op Europees niveau een soort van markt met een overaanbod. Het gevolg is dat die certificaten 20 cent kosten. En zo kom je dus in een systeem terecht, waar leveranciers voor 60 cent per jaar kunnen zeggen dat ze 100 procent groen zijn.
Cis: Is de consument daarin wat naïef?
Pieterjan: Nee, ik denk dat de consument eigenlijk gewoon meer geholpen moeten worden. Zij hebben ook geen zin om kleine lettertjes te gaan vergelijken.
“De consument is maar 8 minuten per jaar bezig met de energiefactuur of met energie in het algemeen.”
Ik vergelijk dat met de nutriscores in de supermarkt. Je kan in de minilettertjes wel gaan lezen hoeveel stoffen er in bepaalde producten zitten. Maar die worden altijd goed weggemoffeld achter de flapjes van de Mars bijvoorbeeld. Consumenten zijn vaak niet met zulke zaken bezig en dan is een nutriscore duidelijker. Op de verpakking staat of het nu effectief gezond is of niet. Dat is iets wat energie mist.
Het is zo’n complexe materie dat je mensen hun handje moet vasthouden. Je kan hen het zeker niet kwalijk nemen dat ze niet de volledige complexiteit van de energiesector begrijpen.
Cis: Die GVO’s en die certificaten zijn eigenlijk de kern van jullie business. Laat mij toe om te zeggen dat ik met Mex United een beslissing heb genomen om vorig jaar klant van jullie te worden. Ik heb daarbij geen prijzen vergeleken en heb me vrij emotioneel in het verhaal laten meetrekken. De opwekkers uit Lievegem konden me ook direct bekoren. Dat is toch een heel atypisch scenario voor de energiemarkt…
Pieterjan: Ja, ik denk dat dat ook de zalige uitdaging is die wij hebben. Energie blijft een heel saai en stoffig thema. Soms zeg ik: “het tweede saaiste thema, na verzekeringen.” Voor ons is het heel belangrijk om het effectief te gaan vermarkten. We zitten met de grootste uitdaging van de maatschappij: de groene energietransitie. Dan wordt het hoog tijd dat we daar iets leuks en iets interessant van maken waar we veel mensen in kunnen gaan betrekken.
Je ziet dat de traditionele spelers gewoon contracten verkopen met het woordje ‘groen’ op. Wij willen door een stap verder te gaan effectief veel meer op die transitie gaan wegen. Wij kopen de stroom en de certificaten op. Legaal gezien zouden we enkel certificaten moeten kopen om het verhaal rond rond te maken, maar korte keten-gewijs willen we ook zeker stroom kopen, zodat leveranciers een correcte prijs krijgen. Dat is niet altijd het geval op dit moment.
Op die manier geven we mensen inzicht in de origine van hun stroom. Men is wel geïnteresseerd in al die productieprocessen en vinden het zeker interessant dat Valerie en Frederik bijvoorbeeld met biogas van afval schone stroom maken. Het is zichtbaar, je voelt dat, en het is iets wat de mensen wel aanspreekt. Dat is het verhaal dat we willen brengen.
Door groene stroom aantrekkelijker te maken, hopen we meer mensen op die streekstroom te krijgen die wel impact heeft. Of je nu een brouwer bent, een groot bedrijf zoals Aquafin of een boer zoals Valerie en Frederik. Of zelfs een lokale overheid zoals Kortrijk, het maakt niet uit.
“Iedereen kan zijn eigen project ontwikkelen en dat is iets wat we moeten beseffen.”
We zitten in Vlaanderen en we hebben niet veel plaats. Megaprojecten zullen we niet meteen kunnen vastleggen dus gaan we het moeten hebben van heel veel kleine projecten. De technologie is er. Geld is er. Het is gewoon een kwestie van willen en doen.
Cis: Jullie moeten eigenlijk twee doelgroepen bekoren. Dat zijn enerzijds die opwekkers en anderzijds de verbruikers. Is het een uitdaging om opwekkers te vinden of te motiveren om daarin ook te groeien? Want ik denk dat Valerie en Frederik ook gegroeid in de capaciteit die ze opwekken, sinds het begin.
Pieterjan: Ja, in het begin, als je nog niet bestaat, is het wel een uitdaging om mensen mee te krijgen in dat verhaal. Ik ben Valerie en Frederik en de andere ‘pilootopwekkers’ die zich als eerste aan onze zijde hebben gezet ontzettend dankbaar.
Op dit moment gaat het heel vlot en opwekkend komen continu bij ons aankloppen. Waarom? Omdat wij er voor proberen zorgen dat ze financieel beter af zijn. We willen ook dat ze vooruitgang maken door hun verhaal te vertellen. Kleine coöperaties zoals ‘Zonnewind’ in Zandhoven bijvoorbeeld, hebben geen commercieel DNA. Ze gaan geen marketing voeren. Maar omdat wij marketing voeren in de regio rond Zandhoven, geraken zij wel bekend bij de mensen en gaan ze misschien meer mensen aantrekken om ook coöperant te worden.
Als de lokale slager zonnepanelen installeert, verdient dat een schouderklop, want als iedereen dat zou doen, is het opgelost. Op die manier kunnen ze aan hun cliënteel en aan hun omgeving tonen dat ze het goed menen. We willen eender welk bedrijf dat mee doet op een voetstuk zetten en daar een soort van minirocksterren van maken, omdat zij de rest moeten inspireren om ook mee te doen.
Cis: Het is geen ‘marketinglaagje’ merk ik , want het zit in elk klein vezeltje van jullie communicatie om mensen met mekaar te verbinden. De hele menselijke approach is ook visueel duidelijk. De stories behind the scenes en ‘het waarom’ zowel van de opwekkers als van de verbruikers.
Pieterjan: De energiesector is een sector van giganten, het is ook een sector waar veel bandieten in circuleren. Voor ons was het heel belangrijk om een zeer sterke branding oefening te doen vooraf. Zo hebben we onszelf duidelijk op een plaats gezet waar we als enige thuishoren.
Cis: Hoe verliep die branding oefening vooraf?
Pieterjan: We hebben daar langer de tijd voor genomen dan je zou denken, omdat dat heel belangrijk is. Bijvoorbeeld: niemand zal hier verbaasd over zijn, maar de sector geeft elk jaar meer dan 50 miljoen euro uit aan offline advertentieruimte. Dat wil zeggen dat er echt gigantische budgetten worden ingezet om mensen continu lastig te vallen met stroomverhalen. Op de radio, op tv, in magazines,… Maakt niet uit. Overal gaat het over energie. Mensen zijn dat beu.
Voor ons was het belangrijk om met onze gelimiteerde budgetten als startup daar toch toch bovenuit te komen. Dan is het heel belangrijk om je DNA heel scherp te zetten en vooral niet te zijn wat dat de rest is. Ik denk wel dat we daar tot nu toe goed in slagen.
Cis: Ik spring even naar het Camping Belgica verhaal. Het is nu afgelopen, maar dat was een hele frisse marketingcampagne. Hoe is dat tot stand gekomen?
Pieterjan: Wij willen echte energie in de huiskamer krijgen. Dat is onze missie. We zijn tegen de sjoemelstroom waarvan je niet weet of het echt groene stroom is of niet. Dat is ons DNA. En we dachten: “Hoe kunnen we nog meer mensen bewustmaken van wat Bolt is?” Bolt is superleuk uitgewerkt, denk ik. Maar het blijft energie.
“Achter de mainstage van festivals staan vaak generatoren diesel op te branden. Dat heeft een gigantische impact.”
Toen dachten we aan een artikel in De Standaard van een half jaar geleden over Tomorrowland Winter. En er stond één zinnetje in dat mij is bijgebleven. Drie vierde van de CO2-uitstoot van evenementen komt van hun energie. Achter de mainstage staan generatoren diesel op te branden. Da’s eigenlijk heel jammer, want het heeft een gigantische impact. We hadden ook al wel wat connecties in de event sector, want we waren ook aan het kijken wat we samen konden doen, of we leuke campagnes konden uitwerken.
Toen zijn we met het idee gekomen om een soort mobiel zonnepark te maken dat wij effectief van festival naar festival kunnen vervoeren. Daaraan zat één dikke batterij gekoppeld, die ook nog eens gekoppeld zat aan het net. Die batterij konden we dan continu op laden met de stroom van onze opleggers. Zo kunnen we die festivals echt groen maken. Ik heb als festivalganger vaak van die groene initiatieven gezien …
Cis: Allemaal een beetje pseudo?
Pieterjan: Zeker. Er was bijvoorbeeld een gigantische windzuil die op Pukkelpop stond. Het stond dan in alle kranten dat Pukkelpop groene energie heeft, en een windzuil. Maar dat slaat op niks.
“Zo’n windzuil kan hoogstens wat gsm’s opladen. Voor de rest staan die dieselgeneratoren daar nog altijd te knallen.”
Wij kennen alles van energie en wij zijn ook grote liefhebbers van muziek en festivals. Dus we vonden dat wij daar misschien iets rond moesten doen. We hadden er al wat over nagedacht, en dan kwamen we op een of andere manier in contact met Studio Brussel die Camping Belgica wouden doen. Ze waren op zoek naar iets groens omdat het in het midden van een natuurdomein was dat ze de hele zomer lang hun uitzending gingen broadcasten.
Cis: Merk je dat daar in de coronatijd meer of sneller ruimte is voor die creatieve oplossingen? Of maakt dat niet zoveel uit? Want er zijn natuurlijk geen festivals geweest.
Pieterjan: Er waren sowieso al plannen rond de festivals. Die zijn dan wel getransformeerd naar het Camping Belgica-verhaal. Ik denk dat het nu gewoon een heel mooi verhaal was omdat er geen festivals waren. Hadden we één evenement dat twee maand lang draaide op die groene stroom. De zonnepanelen wekken stroom op, die zetten die stroom op een batterij. De hele zomer lang draaide hij op die groene stroom die ter plaatse is opgewekt.
Omdat dat heel langdurig concept was, was het perfect om heel veel bij te leren, metingen te doen en ook vertrouwen te winnen van de festivals. VRT vroeg zich ook af of het wel ging lukken om radio te broadcasten met die batterij. Het feit dat zij er dan toch mee in zijn gestapt, en dat dat twee maand lang heeft gewerkt, is wel goed om het vertrouwen te winnen.
Cis: Had jij er zelf vertrouwen in dat alles goed zou verlopen? Of was het toch ’tricky’?
Pieterjan: Nee, je moet je gewoon laten omringen door de juiste mensen. De mensen die daar bij betrokken waren zijn echt allemaal keien in hun vak. Ik heb er echt geen minuut van wakker gelegen. Mijn collega, Thomas, misschien wel.
Cis: Heeft het ook iets opgebracht? Naambekendheid, Populariteit,… Heb je dat al kunnen meten? Of is het nog te vroeg?
Pieterjan: Awareness is altijd het moeilijkste om te meten meten. Dat is ook iets wat achteraf werd besproken. “Hoe kunnen we dat nu meetbaarder maken?” Maar je hebt wel een buikgevoel.
Er zijn bijvoorbeeld mensen die je tien jaar niet gezien hebt, die ineens over het project beginnen. Onszelf naast Studio Brussel zetten is ook wel iets waar we toch ook wel vertrouwen mee kunnen winnen. En ergens een volgende stap te nemen als merk naar een soort van gevestigde waarde.
Cis: Ja, als ik in mijn omgeving over Bolt Energie spreek, dat heb ik al vaker gedaan, dan rinkelt er geen belletje. Is die naamsbekendheid de grootste opdracht voor de komende maanden en jaren?
Pieterjan: Ik denk het wel eigenlijk. We vroegen aan een klant: “Waarom ben je klant bij Bolt?” We wouden weten wat de argumenten nu juist zijn. Die antwoordde heel straf “Waarom niet eigenlijk?”.
Ik denk dat het inderdaad vooral de uitdaging is om mensen bewust te maken van Bolt. Ik heb het er daarnet nog over gehad: je kan het niet gaan spelen op de radio tv omdat dat gewoon onbetaalbaar is. Zeker niet als je reclamespotje gewoon het zoveelste in een rij is. We moeten creatieve manieren vinden om dat merk te blijven plaatsen in de markt. Dat is natuurlijk wel een uitdaging.
Cis: Hebben jullie binnen het team van medewerkers daar mensen specifiek op zitten? Of werken jullie met externe partijen? Voor marketing en communicatie?
Pieterjan: Ik geloof wel heel veel in ‘do it yourself’. Ik denk dat we hier twee heel straffe marketeers hebben zitten. Eva, onze ‘head of brand’, is echt supersterk in content. Zij is altijd bezig met content vanuit ’the brand’. Het gaat niet over gewoon content schrijven, maar zij is echt de bewaakster van de brand. Dan heb je Tomas die zeker ook creatief is, maar dan meer vanuit het projectmatige. Eigenlijk probeert hij het te vertalen naar marketing campagnes, ik denk dat het een fantastische tandem is.
“Veel bedrijven zien het over het hoofd om creatievelingen in dienst te nemen.”
Je moet je natuurlijk wel laten omringen door externen voor bepaalde expertises. Maar ik denk dat het ook wel heel belangrijk is om in-house creatieve mensen te hebben. Dat iets is wat veel bedrijven onderschatten. Ik denk dat er veel te vaak bedrijven creatievelingen niet begrijpen of niet in dienst willen nemen.
Cis: Daar geloof ik ook heel hard. Het moet vanuit de ziel van het bedrijf, van binnenuit, komen. Wat zijn de andere profielen in het team?
Pieterjan: Ik denk dat we wel een mooi allegaartje hebben. We zijn nu een tiental mensen. Dat gaat van iemand die technisch is, tot de mensen die met operations bezig zijn. Als als er klanten zijn zorgen zij dat alles werkt, dat mensen blij zijn, dat ze tijdig antwoord krijgen. Dat de telefoon wordt opgenomen, dat de antwoorden goed zijn en ook op een vriendelijke manier gebeuren.
Aan de acquisitiezijde hebben we de marketeers die zoeken naar welke partners we nodig hebben. Kunnen we partnerships aangaan? Kunnen we offline ook dingen gaan doen? Evenementen? Dat valt nu natuurlijk wel een beetje stil, maar kunnen we ook op andere manieren Bolt gaan verkondigen?
“Het draait om heel complementaire mensen te zoeken. Als ik bepaalde mensen zou zien in een andere rol, dan zou dit faliekant mislopen.”
Cis: Ieder zijn vakgebied. Wat doe jij in het verhaal? Hoe ziet jouw dag eruit?
Pieterjan: Vooral heel hectisch denk ik.
Cis: Klinkt bekend.
Pieterjan: Van alles en niets. Ik probeer in de eerste instantie te zorgen dat alles vlot verloopt. De planningen, taken, uitvoering. Ik probeer mensen met elkaar laten spreken. Langs de andere kant zit het financiële luik ook bij mij.
Cis: Wat doe je liever niet als de co-founder?
Pieterjan: Moeilijke vraag. Ik ben iemand die vooral niet graag hetzelfde doet heel de tijd. Ik hou wel van continu van alles tegelijk te moeten doen, dus denk dat aan mij ook ligt. Maar soms zou ik wel eens willen wat rust in mijn hoofd creëren. Ik vrees dat dat er voorlopig nog niet zal inzitten.
Cis: Ja, dat is eigen aan een startup natuurlijk. Wat deed je daarvoor? Voor het opzetten van Bolt?
Pieterjan: Voor het opzetten van Bolt was ik op wereldreis. Ik ben handelsingenieur die daarna nog milieu heeft gestudeerd. Ik was ook wel al bezig was met dat groen vraagstuk. Getriggerd door energie, en daarom milieutechnologie gestudeerd in Gent.
Toen ben ik als consultant in de sector gestart en heb ik projecten gedaan voor allerhande spelers, netbeheerders regulatoren, leveranciers, enzovoort. Ik heb veel bijgeleerd over hoe het werkt. Maar ook wat niet werkt. En ik denk dat die kennis en frustraties nu volop kan gebruiken bij Bolt.
Cis: Heeft de wereldreis jou geïnspireerd op het professionele vlak? Zijn er landen waar je langs bent geweest, waar groene energie ook echt groen is? Zoals IJsland?
Pieterjan: Nee, je ziet wel straffe dingen. Chinese steden die enkel elektrische scooters hebben bijvoorbeeld, waardoor je beseft dat er in andere landen heel snel geschakeld kan worden.
“Op wereldreis besefte ik waarom ik als 18-jarige economie ben gaan studeren. Omdat ik wou ondernemen.”
De energiesector is wel een sector van ‘corporates’. En ik voelde dat er ergens iets wrong. De zin om het te doen vooruitgaan. Ik hoop dat als we blijven duwen, dat het ook effectief gaat lukken. Nu hebben wel al wat impact, maar we zullen nog serieus moeten groeien om echt impact te hebben op de sector van veel politiekers, grote bedrijven enzovoort.
Cis: Ik voel en ik zie ook aan jouw body language dat het nog wel wat sneller mag gaan als vandaag misschien.
Pieterjan: Sowieso. Ik zei vroeger altijd dat ik graag in de wou spits staan; het gevoel dat je ‘een tandwieltje’ bent vond ik benauwend. Nu werk ik ook echt in de spits. Dan leer je ook alle stakeholders kennen: regulatoren, politici, …
Je leert meer en meer hoe dat de maatschappij werkt, hoe de sector al in het algemeen werkt. Niet enkel de concurrenten, maar ook regelgeving enzovoort. Je ziet heel veel mensen die super hard hun best doen. Maar het systeem vertraagt het extreem. Dat is soms wel frustrerend. Soms moeten we ons de vraag stellen of we niet ergens een ‘hack’ kunnen vinden om het los te wringen.
Cis: Hoe lang kan je de frisheid en wendbaarheid van een jonge startup houden?
Pieterjan: We hebben nu voor de eerste keer iets ge-outsourced. Iets dat we hebben laten ‘developpen’ door een partij in het buitenland. Omdat het een serieus project was, waar we toch naar moesten kijken. Je schrikt wel van hoe je die agility eigenlijk achteruit gaat.
We zijn nog altijd super ‘agile’ maar je voelt wel dat dat een klein deukje krijgt. En dan is dat wel eens iets waar dat je over gaat moeten blijven waken. Wat we nu proberen is voornamelijk de structuur zo vlak mogelijk te houden. Dat is heel belangrijk. Op een gegeven moment ga je een beetje van die wendbaarheid missen. Maar we gaan er alles aan doen om het zo veel mogelijk te behouden natuurlijk.
Cis: Wat zijn tot nu toe de grootste uitdagingen geweest voor jou als persoon?
Pieterjan: Rust in mijn hoofd vinden denk ik. Het is toch wel markant dat je de knop niet meer kunt uitzetten. Slapeloze nachten.
Cis: Te veel energie?
Pieterjan: Ja, het is moeilijk. Ik zit soms thuis en dan zegt mijn vrouw: “Je bent weer aan je werk aan het denken hé”. Of ’s nachts wakker worden en drie uur lang over iets nadenken. Ik moet toch wel een manier vinden om daarmee om te gaan. Ik denk dat het een heel belangrijke uitdaging is.
“Een bedrijf is een marathon. Je moet het volhouden en je moet het blijven doen.”
Dat is een van de grootste uitdagingen. Om het op een goede en een gezonde manier te blijven doen, denk ik.
Cis: Heb ik het juist voor, zijn jullie een onderdeel van Luminus?
Pieterjan: Nee, ze zijn investeerder in ons. We zijn zeker geen onderdeel. Rens en ik hebben het bedrijf opgericht, met onze persoonlijke spaarcentjes. En Luminus heeft zich dan ingekocht als investeerder. Nu zitten ze ook in onze raad van bestuur, maar enkel als investeerder.
We hebben een goede shareholder agreement waar er goede afspraken zijn gemaakt rond bestuur. Zo hebben we genoeg autonomie om ons eigen verhaal te schrijven. Maar het is wel belangrijk om steun te krijgen van een stevige investeerder. Een verhaal zoals Bolt, daar heb je wel wat kapitaal voor nodig.
Cis: We hebben het al even over prijs gehad. De prijs is voor de mensen die met jullie in zee gaan niet altijd de motivatie. Test-Aankoop heeft ook een vergelijking gemaakt vorig jaar, net na de opstart. Jullie zijn daar vrij goed uitgekomen, dacht ik. Is het ook zo dat mensen niet zo zeer met Bolt in zee gaan omwille van de prijs, maar eerder het ethische aspect?
Pieterjan: Wij hebben echt een goede prijs. Maar we willen nooit Bolt verkopen op basis van die prijs. Ik zal je uitleggen waarom.
Op dit moment staan de markten laag. We hebben enkel een variabel product dat de groothandelsmarkt volgt omdat we hard in die transparantie geloven. Maar mensen krijgen telefoon met het aanbod een vast product te kopen. En die bedrijven zeggen dan: “U moet nu vastklikken voor drie jaar.”
Maar ik kan je een voorbeeld geven. Als je tomaten koopt is dat net hetzelfde. In een maand zijn die vervallen. Je kunt energie geen drie jaar opslaan. Het is niet omdat de tomatenmarkt nu goedkoop is, dat je drie jaar lang tegen de prijs van vandaag in tomaten kunt kopen. Dat is onzin. Maar omdat energie zo complex is, trappen mensen daarin.
We willen niet op die prijs inspelen. We willen vooral dat de Bolt afnemers bij elke verkoop kunnen zeggen: “Ik ben niet geïnteresseerd, want ik weet dat ik goed zit bij Bolt.” We proberen heel transparant te zijn in onze prijs. Met 5 euro per maand als platformkost en daarboven een groothandelsprijs willen we onze energie te gaan verkopen. En die groothandelsprijs is ook heel belangrijk. We kunnen op die manier de koek tussen opwekker en afnemer mooi verdelen.
Waarom doen we dat? De sector zit op dit moment vol met verkopers die eigenlijk weten dat ze mensen in “het zak” zetten. Wij willen daar niet aan mee doen. Prijs is een belangrijk aspect. Bij ons is die ook in orde, maar daar willen we niet op focussen, want dat is echt een slechte motivator.
We zitten hier in een gigantisch probleem rond groene stroom. Waarom is dat dan de de belangrijkste communicatie in de energiesector? Die 50 miljoen euro zou men beter steken in echt groene energie maken. Of misschien dat geld effectief in windmolens of zonnepanelen steken.
Cis: Ik wil het ook nog even over groeien hebben. Waar zie je groeipotentieel? Eerder lokaal, of toch internationaal?
Pieterjan: We willen het eerst lokaal deftig uitwerken. Ik denk dat we nog niet klaar zijn voordat we in elke gemeente drie opwekkers hebben. Pas dan zal stroom heel tastbaar worden. Dat zal pas het moment zijn dat we echt zeer sterk in de schoenen staan en ja, iedereen kunnen gaan uitdagen om mee te doen.
Cis: Is er vandaag een groot verschil tussen Wallonië en Vlaanderen?
Pieterjan: Ja, we zijn in Wallonië pas begin juli live gegaan. Het is natuurlijk voornamelijk een Vlaams platform. Maar we zien wel dat er zich ondertussen ook al redelijk wat Walen hebben ingeschreven. Dus het gaat wel vooruit. Het hangt er een beetje van af.
“Energie blijft een product waarop je moet werken.”
Het is niet zoiets dat viraal gaat. Dat is nu eenmaal zo, dus dat hangt er ook veel van af waardoor we actief zijn en waar we aan het communiceren zijn.
Cis: Zijn er gelijkaardige modellen in het buitenland?
Pieterjan: Ja, ik heb het idee een beetje gestolen van uit Nederland, waar er al vaker lokale boeren windmolens ter beschikking zetten van de mensen. Daar is het concept al langer bekend, maar nog niet overal. Op termijn kan het buitenland dit wel gaan kopiëren. We moeten nu focussen om er een echt succesverhaal van te maken in België. En dan zien we wel.
Cis: Ik las ook op jullie site in een blogbericht dat jullie nog niet lang genoeg bestaan om opgenomen te worden in de ranking van Greenpeace. En ook voor de VREG zijn jullie nog niet groot of oud genoeg. Daar staat ook bij dat het in september 2020 ongeveer op het niveau moeten zijn dat daarvoor belangrijk is. Wat is de status daarvan?
Pieterjan: Op de VREG staan we sinds juli. Als je naar de herkomstvergelijker kijkt, ga je ook zien dat wij een perfecte score hebben. Dat gaat enkel over de certificaten en niet over het opkoop van stroom. En de Greenpeace Ranking zou er in oktober aankomen. Natuurlijk moet je even bestaan voor die evaluatie kan gebeuren.
Cis: Hoe belangrijk zal dat zijn denk je? Of moeten we dat niet niet te groot overroepen?
Pieterjan: Nee, ik denk wel dat het belangrijk is. Ik vind het ook goed wat Greenpeace en de VREG doen, omdat het ook cruciaal is om mensen te helpen bij hun keuze.
Cis: Mag ik als slot vragen hoe jij de toekomst ziet of voelt jeuken voor jezelf? En voor Bolt Energie als organisatie?
Pieterjan: We hebben een missie. Ik denk dat elke producent en elke opwekker die bij ons komt weer een ander verhaal heeft. Weer een andere persoon die besloten heeft om panelen te leggen of een windmolen te installeren. Ik denk dat dat daar de kracht zit.
Als we zo blijven verder doen gaan we eigenlijk een perfecte doorsnede hebben van iedereen in de maatschappij. Mensen zullen doorhebben dat ze een deel van de oplossing zijn. Als de overheid dan nog wilt helpen door het kader te scheppen, zodat het ook financieel steek houdt, dan zou er geen rem op mogen staan.
De technologie is er, geld is er in principe ook. Het is enkel een regelgevend kader dat mist. Dat is iets dat we moeten beseffen. We hinken achterop.
Cis: We zijn dan ook geen goede leerling, op Europees vlak.
Pieterjan: Nee, dat is echt zonde, want je voelt dat het niet voor niks is dat de helft van de Vlaamse gezinnen al een groen contract heeft. Ik hoop ook dat we die mensen kunnen wakker maken. Het is niet een groen contract dat de transitie zal steunen. Je kan op z’n minst via een organisatie als Bolt de transitie steunen.
“Ook gezinnen kunnen hun groene stroom verkopen.”
Hoe je het beste kan steunen is door zelf ook wakker te worden. Als je voorzitter bent van een tennisclub of je bent een bedrijfsleider of een schepen van milieu, het maakt niet uit. Jij kan de impact maken en bovendien kan je het als gezin ook doen. Vanaf januari zullen we ook gezinnen toelaten om hun stroom via Bolt te gaan verkopen en willen we ook mensen aansporen om als gezin mini opwekker te worden. Ik hoop die bal aan het rollen te krijgen. Ja, dan jeukt het he.
Cis: Pieterjan, heel hartelijk bedankt voor de inkijk in wie en wat Bolt is.
Pieterjan: Jij ook bedankt, het was gezellig.
Cis: Bedankt ook voor de fantastische view, de luisteraars zien dat jammer genoeg niet. Ik hoop voor jou dat je heel snel die drie opwekkers per gemeente kan realiseren. Ik blijf fan en ambassadeur zoveel ik kan, want dit is een fantastisch mooi verhaal. Bedankt.
Pieterjan: Bedankt!
Host: Cis Scherpereel
Wil je vernemen hoe we onze expertise voor jouw project kunnen inzetten? Kom je uitdagingen bespreken met Cis en Kurt in een klankbordsessie!
Steel de kennis van andere ondernemers en experten in onze blog.
Graag onze nieuwsbrief af en toe in de digitale brievenbus?
Luister naar onze podcasts ‘De Toekomst Jeukt’ en ‘De E-commerce Podcast’ via jouw favoriete app.
Mex United BV
Minister Liebaertlaan 53 B1.1
8500 Kortrijk
+32 56 90 04 09
info@mexunited.be
Bekijk het filmpje om ons vlot te bereiken. Gratis parking.
Mex United is geregistreerd dienstverlener voor KMO-portefeuille.
Hiermee subsidieer je ons adviestraject voor 20 of 30%.
We helpen je graag om hiervan gebruik te maken.
Mex United is erkend als Google Partner.
Dat betekent dat onze online marketing experten in bezit zijn van certificaten die hun Google vaardigheden en expertise bewijzen.
